Van de Voorzitter

Wat gaat het jaar ons brengen? De onderwerpen van het journaal zijn vaak een ver van ons bed verhaal, maar afgelopen jaar zaten we er allemaal middenin, en nog steeds beheerst het ons leven of we dat nu leuk vinden of niet. Je begrijpt vast dat het hier over corona gaat. Iedereen heeft hier zo zijn eigen verhaal bij en zijn eigen, soms verdrietige, realiteit … een operatie of behandeling die is uitgesteld, op de IC terecht komen, in coma liggen, nog steeds niet kunnen werken, omdat je longen zijn aangetast en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Om mij heen merk ik dat mensen moe worden. Het is namelijk niet alleen corona wat de klok slaat. Ouders die zorg nodig hebben, familieleden die dankbaar zijn voor de steun die je biedt, dierbaren die overlijden, mantelzorger zijn … wat heeft het afgelopen jaar jou gebracht?

Mag ik eerlijk zijn? Ik vond het afgelopen jaar zeker niet makkelijk! Maar voordat je denkt ‘deprimerend stukje, voorzitter!’ wil ik toch ook graag meegeven dat vol verwachting zijn iets menselijk is. Want als we dat niet zijn, hebben we ook geen hoop meer. En dat is nou juist iets wat we zo nodig hebben lieve mensen. Hoop dat corona een keer stopt, hoop dat vluchtelingen een goed leven kunnen opbouwen, hoop dat deze wereld op elke mogelijke manier een stukje mooier wordt. Welke hoop heb jij?

Vol verwachting … het kerstverhaal is er vol van. De geboorte van Jezus ís een verhaal van hoop. Jezus kwam ter wereld in een roerige tijd, de volkstelling. Jozef en Maria gingen op reis en vonden uiteindelijk plek in een stal in Bethlehem, waar Jezus werd geboren. Na zijn geboorte kwamen de drie wijzen langs, Caspar, Balthasar en Melchior, en zij namen drie geschenken mee: mirre, wierook en goud. In die tijd was mirre een bekende olie en had tegelijkertijd ook een diepere betekenis. Het werd gebruikt voor de verzorging enerzijds, maar ook voor de balseming van de doden. Het staat voor de grote taak die Jezus voor zich had, al vanaf zijn geboorte. Met uiteindelijk het grootste offer, zijn sterven. Daar staat het tweede geschenk, de wierook, voor. De belofte van een offer én de belofte van een mooie toekomst, omdat Jezus koning zou zijn na Zijn dood en hemelvaart. Het goud staat daar voor symbool, het derde geschenk, zijn Koninklijke status.

Na de kerstperiode leven we met elkaar naar het licht van Pasen en zo zijn Kerst en Pasen onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het wonder van de geboorte en van het leven. Een leven na de dood, het wonder van nieuw leven. Niet alleen voor Jezus maar ook voor ons. Laten we daarom vol verwachting én hoopvol blijven. Naar elkaar om blijven kijken en voor elkaar blijven bidden.

Op internet kwam ik een mooi gedicht tegen waar ik graag mee wil afsluiten: