Overdenking door de consulent van onze gemeente, ds. Iman Padmos.
Even voorstellen
Mijn naam is Iman Padmos en ik word uw consulent voor de periode waarin uw gemeente vacant is, na het vertrek van collega Joep van den Berg. Zelf ben ik predikant van de Protestantse Gemeente Kaag en van de Protestantse Gemeente De Rank in Katwijk. Beiden in deeltijd. Ik ben 63 jaar en woon op Kaageiland. Er moet nog overleg plaatsvinden met de kerkenraad over de invulling van mijn consulentschap. Wel werd mij gevraagd om me alvast in uw kerkblad even voor te stellen en daarvoor ook een korte overweging te schrijven (volgt hieronder).
Ter overwegingMijn moeder heeft me ooit verteld dat haar vader op oudejaarsavond altijd Psalm 90 voorlas. Dat was in Amsterdam in de dertiger en veertiger jaren. Volgens mij is dat in bepaalde Protestantse kringen vroeger de traditie geweest.
Waarom Psalm 90? De dichter ervan realiseert zich hoe zijn leven is en eruit ziet: hij is als opschietend gras dat ontkiemt in de morgen en opschiet, en ’s avonds verwelkt en verdort. Wij beëindigen onze jaren in een zucht. Zeventig jaar duren onze dagen, of tachtig als wij sterk zijn. Het beste daarvan is moeite en leed, het gaat snel voorbij en wij vliegen heen. De mens is kwetsbaar.
Op de drempel van het nieuwe jaar ga je daarover nadenken. Over jezelf, over anderen, over de wereld. Je weet hoe het voorbije jaar is geweest en misschien houd je je hart vast voor wat het komende jaar zal brengen. Een bezinningsmoment. Het mooie van de psalm is dat daarin nu juist gezocht wordt naar het werkelijke perspectief van ons leven, naar waar het van meet af aan om begonnen is.
In dit gebed van Mozes horen wij hoe een mens zijn eigen plaats weer opzoekt en het eerste dat hij zich herinnert, is hoezeer God voor mensen een toevlucht is, een veilige woonplaats. In de oorspronkelijke tekst is er sprake van God die ‘als een haag om ons heen’ is. Dat is een prachtig beeld. De grond van ons leven is, dat wij gedragen en omgeven worden door barmhartigheid en goedheid.
Ik herinner me hoe vorig jaar op TV een jonge jongen, wiens gezicht en bovenlichaam helemaal verbrand was, vertelde hoe andere kinderen en mensen hem benaderden: dat kon positief zijn of negatief. Toen zei hij: de lieve woorden bewaar ik om me heen, want ze houden de lelijke woorden buiten. Lieve woorden als een haag om hem heen! Kun je nagaan wat positieve opmerkingen, een goed woord, een lief woord allemaal niet kunnen doen en betekenen. U en ik kunnen ook als een haag om elkaar heen staan.
In de bijbel zijn wij ‘mensen van een dag’. Wij behoeven niet méér te zijn dan we zijn. We mogen ons bepalen tot de dingen van de dag. Wij hebben te leven in het hier en nu, samen met de mensen om ons heen. God wil dat mensen en dingen tot hun recht en bestemming komen. Dragen wij daaraan bij, dan zullen onze dagen licht en gelukkig zijn, ook al weten wij op veel vragen niet het passende antwoord. De goedheid van God wil ons als een haag omringen, van de vroege morgen tot de late avond, van het begin tot het einde van het jaar. Een gezegend 2021 gewenst!