Hiernaast heb ik ook verschillende hobby’s. Ik vind het heerlijk om hard te lopen in de duinen en te zwemmen in de zee door alle jaargetijden heen. De zee is fascinerend, de ene dag zo glad als een spiegel, de andere dag vol woeste golven.
 
Ter overweging bracht het mij op het Bijbelverhaal van ‘De storm op het meer’. We leven al meer dan een jaar in een woelige tijd. Ons leven is enorm op zijn kop gezet door de pandemie. We bevinden ons ook nog midden in de storm, net zoals de leerlingen in het bootje. Ze hebben Jezus aan boord. Maar als het water woedend wordt, blijft er van het geloof van de volgelingen niet meer over dan een kreet. Angst grijpt om zich heen. Waar is God? Jezus slaapt in elk geval. Hij heeft dan wel geen plaats om het hoofd neer te leggen, maar in dit stampende schip slaapt hij. Heer, help we vergaan! Er is een oermenselijke roepen om één die sterker is dan het oergeweld. Israël kent dat roepen in de psalmen:
Machtiger dan de hoge golven,
machtiger dan de diepe zeeën
bent u Heer, in de hemel.
 
Dat is de tekst van psalm 93. Een groot geloof. Maar nu de praktijk op zee. Daar uit dat geloof zich als kreet. Die kreet wekt Jezus uit het graf van zijn slaap. Hij gaat spreken. Tot de oermachten? Nee, eerst tot zijn volgelingen! Terwijl wij verwachten dat de oermachten onmiddellijk tot bedaren worden gebracht legt Jezus de vinger op ons kleine geloof. Waarom hebben jullie zo weinig moed? Waarom zijn jullie zo bang? Het is de vinger op de pijnlijke plek leggen. Want dieper dan alle vertrouwen zit bij ons de angst dat wij zullen vergaan. De wereld ten onder gaat in geweld en waanzin. Alles wat we kunnen zien en vastpakken uit onze handen wordt getrokken. Alle zekerheden gaan drijven, de grond gaat bewegen en wij geen vaste bodem onder onze voeten kunnen voelen…
 
Dan staat Jezus op. Er gebeurt wel degelijk iets van Godswege. Je hoort het Pasen worden. Hetzelfde Griekse woord voor ‘opstaan’ wordt hier ook gebruikt. De kerkklokken luiden zachtjes in de verte als teken van hoop. En Jezus spreekt de wind en het water toe, net als God in den beginne. Na het bulderende geweld is er nu een grote stilte. De leerlingen zijn diep onder de indruk. Wat is geloven een waanzinnige onderneming. Het volgen van Jezus brengt ons niet op een rustige plek. Integendeel wij volgen Jezus in de boot naar de overkant door alle stormen heen. Maar we mogen vertrouwen op zijn belofte dat hij ons redt, zelfs door de dood heen. Dat is het goede nieuws van Pasen. Ik wens u een gezegend Paasfeest toe!